Po ubiegłorocznym weekendzie majowym spędzonym w Beskidzie Sądeckim, postanowiłam sprawdzić jak te okolice prezentują się zimą. Mój wybór padł na Wierchomlę i znajdującą się tam stację narciarską Dwie Doliny.

Stacja położona jest na stokach szczytu Pusta Wielka, posiada 11 wyciągów (w tym dwie kanapy) i 6 km oświetlonych tras. Wybraliśmy się poza sezonem- wg. cennika SN sezon kończy się na początku marca- i był to bardzo dobry wybór. W zasadzie zapomniałam jak wygląda kolejka do wyciągu.

Pierwszy dzień rozpoczęliśmy miłą niespodzianką- karnet popołudniowy od 15 do 18 był w cenie 25 złotych a warunki naprawdę znośne. Potem już niestety nie było tak komfortowo, trasy ratrakowane były codziennie rano, co przy dodatnich temperaturach gwarantowało przyjemną jazdę mniej więcej do godziny 13-14. Nie wiem jak to wygląda w sezonie, ale gdyby trasy dodatkowo przygotowywane były w ciągu dnia, z pewnością wybrałabym się jeszcze na jazdę wieczorną. Zawsze mnie zastanawia, czy to takie duże obciążenie dla ośrodka zamknąć trasę i przygotować do dalszej jazdy?

Jak już wspominałam, ruch naprawdę niewielki do czego dostosowano liczbę działających wyciągów. W ciągu tygodnia mojego pobytu dwa z nich nie ruszyły ani razu. Nie miało to jednak żadnego znaczenia ani na długość kolejek ani na połączenie między dwiema dolinami. Co do samego połączenia, to jest ono możliwe do ok. godziny 17- do tej godziny jeździ orczyk Frycek, który to połączenie zapewnia. Tyle w teorii, bo praktyka wyglądała tak, że trasa pod krzesełkiem do Szczawnika nie jest przygotowywana, że zacytuję jednego z sąsiada z wyciągu: „to nie jest jazda, to jest walka” więc nie ma tam po co zjeżdżać. Zjechaliśmy z ciekawości, mimo ostrzeżeń innych narciarzy. To co zobaczyliśmy wytłumaczyło nam dlaczego z samego rana tak wiele ludzi ze Szczawnika zjeżdża do Wierchomli aby tu jeździć. Jeżeli ktoś wynajął kwaterę w Szczawniku, to żeby pojeździć w dobrych warunkach, łatwiej, szybciej i taniej dostanie się do krzesełka w Wierchomli wyciągami niż gdyby miał dojechać do dolnej stacji krzesełka samochodem.

Gdybym miała jednym zdaniem opisać trasy narciarskie, powiedziałabym: przyjemne i dla każdego.

Jedynie wielbiciele czarnych tras mogą czuć niedosyt- w Wierchomli nie ma ani jednej. Mnie szczególnie przepadła do gustu trasa nr 5 przy niechodzącym orczyku Płatek. Tutaj ruch był już naprawdę zerowy. Najgorzej wspominam trasę wzdłuż krzesełka do Szczawnika, ale to z powodu warunków i jest to zaniedbanie ze strony ośrodka. To też jest niestety cecha pobytów poza sezonem- standard usług bywa niższy.

Infrastruktura ośrodka w normie. Parkingi (bezpłatne) nie są co prawda tej wielkości co w Białce Tatrzańskiej ale pomieściły wszystkich gości i pomieściły by ich z pewnością więcej. Przy dolnej stacji kolejki są co najmniej 3 wypożyczalnie sprzętu. Na tle innych miejsc w których mieliśmy okazję jeździć w tym roku, ceny atrakcyjne. Wypożyczenie samych nart (bez butów, kijów czy kasku) to koszt ok. 20 złotych za cały dzień. Dla porównania: na Jaworzynie Krynickiej 25zł, w ON Wisła- Cieńków 30zł, Szczyrk 25 zł. W punktach gastronomicznych drogo. Nie jestem amatorem jadania poza domem, ale po dwóch godzinach na śniegu czuję potrzebę wypicia lub zjedzenia czegoś ciepłego. Co prawda na wyciągu widziałam reklamy: herbata z cytryną 3zł, szarlotka 4 zł ale jakoś w każdym miejscu do którego trafiłam za herbatę płaciłam od 5 złotych wzwyż. Cóż, z tego co dowiedziałam się od naszej gospodyni, Wierchomla ożywa zimą, latem turystów nie ma. Muszą zarobić w sezonie.

Co po nartach? A no to już zależy co kto lubi. Drugiego dnia po prostu poszliśmy spać. Chociaż określenie „padliśmy nieprzytomni” byłoby tu bardziej na miejscu. Dla osób liczących na bogate apres-ski Wierchomla nie ma zbyt wiele do zaoferowania. Przy stacji wyciągu jest jakaś restauracja, jest też elegancki hotel ze strefą welness i basenem. Ale jeżeli ktoś nie jest amatorem takiego spędzania czasu, może tak jak my wybrać się na wycieczkę do którejś z sąsiednich miejscowości jak Piwniczna czy Muszyna. I też będzie to raczej spacer a nie pobyt w centrum rozrywki. Wyjątek oczywiście stanowi Krynica, ale o tym może napiszę kiedy indziej. Jednym z moich marzeń związanych z tym rejonem jest przejechać się koleją z Piwnicznej do Krynicy. Albo chociaż do Muszyny. Linia kolejowa biegnie tu niesamowicie malowniczo.

 

Czas na jakieś podsumowanie. Wierchomla jest miejscem, w które spokojnie wysłałabym moich rodziców jak również zapalonych narciarzy. Podobnie tych, którzy na urlopie szukają przede wszystkim spokoju i nie mają problemu z organizacją wolnego czasu. Rozczarowani mogą być Ci, którzy liczą na rozrywkę nie związaną z nartami ani urokiem przebywania w ciszy i z daleka od niektórych uroków tego świata (jak zasięg telefonów komórkowych na przykład).

Ewa